Typy kroków
Typ kroku determinuje sposób zachowania się elementu który się w nim znajduje, i zasady jakie obowiązują element od momentu wejścia do kroku.
Krok startowy
Krok startowy jest pierwszym krokiem obiegu elementów. W nim następuje rejestracja nowego elementu, wypełnienie podstawowych jego właściwości.
Wybierając odpowiednią ścieżkę przejścia (przycisk na dole formularza edycyjnego elementu), element zostanie zapisany w bazie danych.
Krok pośredni
Krok pośredni jest uniwersalnym krokiem systemu obiegu elementów. Powinien zostać wykorzystywany wszędzie tam gdzie nie potrzebujemy specyficznych właściwości pozostałych typów kroków. Najczęściej reprezentuje jakieś zadanie lub procedurę, która musi być wykonana przez osobę przed przesunięciem elementu do kolejnego kroku.
Krok systemowy
Krok systemowy charakteryzuje się następującymi właściwościami:
- Zadania z tego kroku nie są kończone, nawet jeśli jest ustawione „Zakończ wszystkie zadania”.
- Zadania, które są na tym kroku są przenoszone do następnego kroku. Jeśli przy wyjściu z tego kroku są ustawione jakieś przypisania, to zostaną one dodane do tych przenoszonych.
- Standardowe e-maile nie są wysyłane po wyjściu z tego kroku.
- Jeżeli następny krok jest krokiem systemowym, na ścieżce nie jest wymagane przypisane zadania (w kroku systemowym nie będzie wtedy osoby przypisanej).
Więcej informacji można znaleźć w artykule Kroki systemowe - jak działają.
Inne typy kroków systemowych mają dodatkowe właściwości dostosowane do ich zamierzonej funkcji:
Oczekiwanie na skan
Usługa Serwisu workflow Monitorowanie Folderów po napotkaniu pliku przetwarza znajdujący się w nim kod kreskowy i (jeżeli zostanie on poprawnie rozpoznany) dołącza plik do listy załączników odpowiedniego elementu workflow. Ponadto, jeżeli element jest w tym momencie w kroku Oczekiwanie na skan, wtedy zostaje automatycznie przesunięty do następnego kroku swoją ścieżką domyślną
Krok ten stosowany jest kiedy konieczne jest, aby element workflow posiadał załączony oryginalny dokument (np. na potrzebę procesu akceptacji faktury, który nie może posunąć się dalej bez skanu). W takim przypadku najprościej dodać krok oczekiwania na skan. Element automatycznie przejdzie do następnego kroku w momencie, gdy serwis workflow przetworzy zeskanowany plik.
Oczekiwanie na warstwę tekstową/OCR AI/uczenie OCR AI
Kroki systemowe oczekiwania na warstwę tekstową/OCR AI/uczenie OCR AI to kroki pośrednie w których przebywają elementy workflow, których załączniki czekają w jednej z kolejek na przetworzenie (Kolejka warstwy tekstowej, Kolejka rozpoznawania OCR AI, Kolejka uczenia OCR AI).
Do każdego z tych kroków powinna prowadzić ścieżka na której zdefiniowana została odpowiadająca akcja (Istotne jest aby akcja nie była zdefiniowana na wejściu do kroku).
Elementy workflow pozostaną w kroku oczekiwania dopóki wszystkie załączniki danego dokumentu z kolejki nie zostaną przetworzone.
Oczekiwanie na podobiegi
Krok ten odpowiada za komunikację pomiędzy obiegiem nadrzędnym, a podobiegami. Element nadrzędny w tym kroku będzie oczekiwał na zmianę statusu swoich podobiegów. Element nadrzędny opuści krok jedną z podanych ścieżek w zależności od statusu jego podobiegów. Wybór ścieżki może opierać się o jeden z scenariuszy, lub na podstawie zapytania SQL.
Po wybraniu typu kroku jako Oczekiwanie na podbiegi, dostępna będzie zakładka Ustawienia podobiegów w konfiguracji kroku.
Można na niej zdefiniować jaką ścieżką powinien pójść element workflow po spełnieniu jednego z trzech warunków:
- Brak podobiegów
- Wszystkie zakończone pomyślnie
- Jakikolwiek zakończony negatywnie
Możliwe jest również zdefiniowanie ścieżki w sposób dynamiczny. W tym celu należy zaznaczyć opcję Używaj ustawień zaawansowanych i skonstruować odpowiednie zapytanie SQL.
Krok oczekiwania na podobiegi umożliwia również wyświetlenie ścieżki weryfikacji podobiegów na formularzu elementu.
Po kliknięciu w przycisk takiej ścieżki, element zostanie przesunięty do kroku wynikającego z ustawień podobiegów. Możliwe jest ograniczenie dostępu do ścieżki dla określonej grupy osób oraz zdefiniowanie nazwy ścieżki.
Sterowanie obiegiem
Krok sterowania obiegiem jest krokiem służącym do automatycznego wyboru ścieżki przejścia w zależności zdefiniowanych w tym kroku warunków. Ścieżka którą element opuści krok może być wybrana na podstawie Reguły biznesowej lub SDK.
Reguła powinna zwracać identyfikator ścieżki, która zostanie wybrana przy przejściu do następnego kroku. W konfiguracji zaleca się stosowanie z funkcji PATH. Jeżeli reguła nie zostanie zdefiniowana, wybrana zostanie ścieżka domyślna.
Przykład użycia reguły z wykorzystaniem funkcji IF THEN oraz PATH:
IF [ [Wartość zamówienia (liczba)] > [1000]] THEN [ PATH [Zapisz] ]
IF [ [Wartość zamówienia (liczba)] < [1000]] THEN [ PATH [Akceptuj] ]
ELSE [ PATH [Odrzuć] ]
Dodatkowe informacje na temat sterowania obiegiem można znaleźć w artykule dostępnym na blogu technicznym.
Krok końcowy
Krok końcowy jest finalnym etapem obiegu elementów. Symbolizuje on zakończenie wszystkich etapów procesu biznesowego.
Ten typ kroku posiada dwie właściwości:
- Nie musi mieć zadań przypisanych do osób na tym kroku
- W momencie wejścia do kroku zmienia się automatycznie status elementu (na zakończony pozytywnie lub negatywnie), więc jeżeli element posiada obieg nadrzędny i znajduje się on w kroku Oczekiwanie na podobiegi, na elemencie nadrzędnym zostaje uruchomiona weryfikacja podobiegów. Więcej informacji o zagadnieniach podobiegów można uzyskać tutaj.
Krok końcowy dzielimy na dwa rodzaje:
- krok końcowy zakończony pozytywnie - po wejściu do tego kroku element zmienia status na Zakończony pozytywnie
- krok końcowy zakończony negatywnie - po wejściu do tego kroku element zmienia status na Zakończony negatywnie
Status elementu może być istotny w celach raportowania lub dla kroku systemowego Oczekiwanie na podobiegi.